Ktoś kiedyś dal mi skrzydla, ale ja zamiatam nimi podłogę...

Wpis przed-urodzinowy ale zupełnie niewesoły i niepozytywny za to prawdziwy, bez za ciasnego ubranka i poprawności. 

Osobisty poziom braku satysfakcji z mojej egzystencji jest ostatnio dość wysoki. 

Nie chce:

- Mieszkać tu gdzie mieszkam

- Mieć takich warunków pracy jakie mam

- Być w takim stanie zdrowia w jakim jestem i fizycznym, i emocjonalnym, i psychicznym

- By bylo szaro  zimno i mokro

- Zderzac się z lokalna ilością kryzysów edukacyjnych, sanitarnych, zdrowotnych, finansowych, związanych z bezpieczeństwem na ulicach...

- Czuć codziennie tego strachu, który czuje, gdy jadę do pracy, gdy chce wyjść wieczorem z domu czy do niego wrócić

- Czuć tego znużenia, tego braku siły i braku energii i braku radości, które ostatnio zbyt często odczuwam...

Boje sie: 

 - o moich bliskich, ich stan zdrowia i dobrostan

- złych relacji w rodzinie i poza nią

- boje sie braku lekarzy i prawidłowego leczenia i skutków z tym związanych

- boje się kolejnego miejsca pracy w styczniu... gdzie?

- niektórych moich reakcji, gdy chce uciekać, nacisnąć na pedał gazu w samochodzie i pojechać gdzieś na koniec świata by było lepiej...

CHCE: 

- zadbac o moj dobrostan

- byc zdrowa

- budować i mieć dobre, pozytywne relacje

- miec stala prace nauczycielska bez niepewności i niespodzianek z dnia na dzień

- pisac

- grac na pianinie

- chodzić do opery i do teatru przynajmniej raz na miesiąc na wspaniale spektakle

- chodzić na wystawy tez przynajmniej raz na miesiąc by nakarmić mój umysł i moje zmysły

- czuć się bezpieczna wszędzie: na ulicach, w pracy...

- byc blisko moich przyjaciół, tych prawdziwych: większość jest "niestety" w Bordeaux i w Paryżu...

- smiac sie codziennie

- uczyc, wykładać i być w tym doceniona nie tylko przez uczniów i studentów ale tez przez hierarchie edukacji narodowej w postaci : zarobków, warunki kod pracy, zapewnienia bezpieczeństwa itd...

Mysle, ze tego mi potrzeba by znaleźć UKOJENIE, by odnaleźć moja MOC i by przestać zamiatać skrzydłami podłogę a zacząć LATAC dla siebie i dla innych.