Amerykańskie wybory…

 

Dziś od samego rana gwar w moim liceum. Grupki licealistow na podworzu, przed liceum, miedzy budynkami i w budynkach rozmawiają tylko o TYM… o amerykańskich wyborach.

Wczoraj już było dość gorąco i spędziłam z jedną klasą, na Wos-ie, całą godzinę na dyskusji o tych wyborach, dzisiaj od rana powtórka. Lekcja między 8 a 8h55 rano, pierwsza klasa liceum… oglądamy razem pierwszą stronę New Tork Times. Mapa co kilka sekund ewoluuje na naszych oczach. Zmieniają się cyfry.

 

Nie kryję tego, że byłam za Hillary Clinton bo od lat ją lubię, cenię, podziwiam. Nie kryłam też mojego rozczarowania dzisiejszym wynikiem wyborów, grzesząc niejako przeciwko mojej profesjonalnej postawie neutralności, która powinnam w każdych warunkach zachować. Nie udało mi się.

Nie udało mi się tym bardziej, że ani jeden z moich uczniów nie był, nie wypowiadał się po stronie Donalda Trump’a. Wręcz przeciwnie.

 

I tak prowadząc kolejne lekcje stopniowo uświadomiłam sobie jak daleko i jak błędnie oceniam zmieniający się na moich oczach świat. Chciałabym by ewoluował w “moim” kierunku i trochę naginam interepretacje tego co się dzieje do moich wartości i mojego światopoglądu. Marsz historii wskazuje jednak na zupełnie inny bieg wydarzeń i chyba czas spojrzeć mu w oczy?

 

W naszym, świecie tzw: zachodniego typu, czy krajów rozwiniętych dominują od jakiegoś czasu już tendencje populistyczne. Czy to w formie telewizyjnych reality show czy to w formie tendencji filmowych czy książkowo-gazetowych wygrywa, wysuwa się na pierwszy plan populizm. Ta tendencja jest widoczna wszędzie i chyba w każdej dziedzinie. To co wymaga długich lat pracy, kształcenia, lektur, zrozumienia, budowania, tworzenia jest przez masy otoczone pogardą albo wręcz odrzucone. Króluje szybko, błyskotliwe, głośno, tendencyjne, bez wysiłku.

 

To wszystko co reprezentuje sobą Trump to właśnie to. Jak do tej pory to właśnie to. Jego życiorys jest lustrzanym odbiciem tego tendencyjnego i nagłaśnianego tempa pozbawionego głębszych treści. I to odpowiada większości bo taka właśnie jest większość. Amerykańskie WASP, słabo wykształcone, zagrożone bardziej utalentowaną częścią tych “innych” wyraziło swoją chęć przejęcia władzy, odbudowania na nowo stworzonego mitu.

Czyż nie podobnie można ocenić sytuację na Węgrzech czy w Polsce a za kilka mięsięcy również we Francji?  Wygrały i wygrają w demokratycznych wyborach zwolennicy populizmów wszelkiej maści bo albo uspokoi się ich strach zamknięciem granic i budową murów, albo da się im po 500 złotych, niech się maluczcy cieszą, w końcu i tak ich myślenie nie wybiega dalej niż do 30-stego danego miesiąca, albo wskrzesi się hasłami nieistniejący mit “wielkości czy partiotyzmu” bo skoro masa czuje się tak poszkodowana, niedoceniona i zagrożona to i to kupi. Nie naje się, owszem, ale gdy spostrzeże głód będzie już za późno.

 

Amerykańskie wybory odzwierciedlają, jak dla mnie, światowe tendencje. W Kalifornii tej nocy przegłosowano także za liberalizacją marihuany. Zawsze będzie można się nieco zaczadzić dymem i zapomnieć o tym co trudne.