No… i co zrobić z tak dobrym uczniem ?

 

Oprócz poczucia dumy… oczywistego… cóż z tym fantem począć? W tym tygodniu Antek przyniósł swoją cenzurkę za pierwszy trymestr tego roku. 5 stron ocen opisowych, przedmiot po przedmiocie. I?

Same A od gory do dołu. Antka średnia to 19,5 na 20 bo raz się pomylił robiąc ćwiczenie z gramatyki i nie potrafiąc zadać dobrych pytań do “complements circonstenciels”. To był dramat… gdzieś w październiku.

 

Antek odebrał wczoraj gratulacje od dyrektora szkoły i od swoich nauczycieli. W ocenie ogólnej opisowej czytamy, że pomimo przybycia we wrześniu do nowej szkoły Antek bardzo szybko się zaadoptował. Ma znakomite wyniki w każdej dziedzinie a jego kultura humanistyczna i naukowa, poza wszelkimi normami ( « sa culture humaniste et scientifique hors norme”) pociąga za sobą całą klasę. Następnie są same brawa i gratulacje. Jego zachowanie oceniane jako wyjątkowo przyjacielskie i wzorowe budzi ogólny szacunek nauczycieli i dyrekcji szkoły.

 

Co powiedzieć takiemu dziecku, dziecku, który przynosi do domu takie wyniki i takie zdania pedagogów?

 

Wyściskaliśmy go, wycałowaliśmy. Jesteśmy z niego bardzo dumni i nasze serca są przepełnione radością. Dziękuję każdego dnia za mojego syna... I cieszę się, że nasze przekazywane wartości i dawane mu od lat wychowanie przynosi takie wyniki…