Wielka Brytania – Durham i Rzymskie Imperium. Część 6.

 

Szósty dzień naszego pobytu w Wielkiej Brytani przywitał nas siąpiącym deszczem. Po dziesięcio godzinnej nocy trudno było nam się zebrać rano. I czekające na nas śliczne, średniowieczne Durham i mur cesarza Hadriana miały kłopot z wyciągnięciem nas z wygodnego łóżka.

Koło 10h30 dotarliśmy jednak do Durham. Miasto przywitało nas uroczą średniowieczną architekturą. I cukierniami peinymi Scones i Shortbread!

Przechadzając się po uliczkach podziwialiśmy stare budynki, ukwiecone wejścia i trawniki.

To co jednak przyciąga do Durham najbardziej to Katedra z grobem pierwszego angielskiego HISTORYKA czyli mnicha Bède (pisownia francuska, gdyż nie znam polskiego odpowiednika). Już w VIII wieku opisywał on stanowienie się królestwa. Niestety we wnętrzu katedry nie można robić zdjęć ze względu na zaawasowany proces degradacji kamienia. Katedra w Durham budowana stopniowo jest jedną z najstarszych w Wielkiej Brytanii a otacza ją zabytkowy cmentarz.

Wychodząc z niej dajemy się skusić pysznym scones z bitą śmietaną i truskawkami.

 

Stéph miał ppźniej dużo mniej genialny pomysł na kupienie na lunch w owej cukierni angielskich Pie czyli tart z mięsem… I okazało się, że jest to tak obrzydliwe, jakieś kwaśne w smaku. Zatkało nas po dwóch kęsach, ciasto kleiste masa mięsna ohydna! Jednym słowem brak wyczucia, subtelności i smaku.

 

Opuściliśmy Durham z pięknymi widokami w oczach ale z obrzydliwym smakiem w ustach. Ruszyliśmy dlaej na północ w stronę Edynburga, gdzie mieliśmy nocować, ale po drodze… po drodze wróciliśmy do czasów Cesarstwa Rzymskiego przy Hadrian’s Wall czyli Murze Hadriana.

Rozciąga się on od morza do morza czyli od wschodu po zachód Anglii. Jednakże zachowane jego fragmenty do naszych czasów są już dzisiaj widoczen tylko w niektórych miejscach. Trochę się pogubliśmy szukając ich ale trafiliśmy w końccu do Informacji turystycznej w jednej mieścinie, gdzie dostaliśmy dokładne mapy regionu.

I tym sposobem znaleźliśmy się w forcie Chesters. W dużej części zachowany fort rzymski przywitał nas kapuśniaczkiem. Nieszkodzi. Ruiny okazały się niezwykłe szczególnie, gdy o Łaźnie rzymskie chodzi.

Nie jest to co prawda ich rekonstrukcja jak w Bath, o którym napiszę w ostatnie części tych wspomnień ale łaźnie w Chesters są godne zobaczenia. Wstęp do fortu kosztował nas 19 funtów.

Próbowaliśmy w tej niezwykłej scenerii wyobrazić sobie życie rzymian i celtów, ich codzienność, domy, place. Antek był bardzo tym miejscem zafascynowany, zadawał setki pytań i skakał wszędzie  ile się dało.

 

Droga do stolicy Szkocji, Edynburga była męcząca ale widoki rozpierały!