Mój emigracyjny dzień z Chodakowską, polskim radiem i mnóstwem zajęć.

 

Siedząc wczoraj wieczorem już w wannie wypełnionej pachnącą pianą pomyślałam sobie o kończącym się wczorajszym dniu. Dopiero bowiem w tym momencie udało mi się ocknąć z codziennego pędu i spojrzeć wstecz. Większość moich dni przypomina tej wczorajszy i czasami zastanawiam się czy inne, czy wszystkie mamy też tak mają ? Czy moje polskie, emigracyjne znajome również tak pędzą ? Co nas łączy a co nas dzieli ?

 

Dzień rozpoczął się pobudką o 5h40 ? Za oknem szary świt ale ciemnawo bo padało. Staram się rozpoczynać moje dni gimnastyką z Ewą Chodakowską bo od kilku miesięcy zostałam jej “fanką”… hm? nie wiem czy jej bo przecież jej osobiście nie znam, ale jej treningów na pewno! Zrobiłam 40 minut programu Skalpel ( jak mam więcej czasu i mogę wstać później czyli w week-endy i w piątki to ćwiczę Trening z gwiazdami, Ekstra figurę albo Turbo wyzwanie). Śledzę też jej stronę na Facebooku bo jest bardzo motywująca. Niestety nie stosuję proponowanej diety bo mamy zupełnie inny styl jedzenia we Francji, inny od polskiego. Produkty sezonowe są dla mnie najważniejsze, ich różnorodność i jakość. Dlatego jak czytam jadłospisy to się nieco dziwię… bo nigdy nie ma w nich innego mięsa jak wieprzowina i kurczak a ja jem szereg innych, nie widziałam nigdy zbyt wiele świeżych ryb: tuńczyk jest zawsze z puszki a przecież lepszy jest świeży, makrela jest wędzona gdy ta świeża jest o niebo lepsza, nie mówiąc o dziesiątkach gatunków ryb i owoców morza, które mamy nad Sekwaną ale, które są chyba rzadkością w Polsce jak jagnięcina czy cielęcina. Nie wspomnę o gatunkach serów… Cóż co kraj to obyczaj.

 

O 6h25 jestem już pod prysznicem a o 6h40 jem śniadanie, rozłożone na 2 części bo owoc ze śniadania wraz z 5-cioma migdałami połykam na 10 minutowej przerwie w szkole o 10h30, inaczej nie przetrwałabym do obiadu!

 

O 7h15 wyjeżdżam z domu, do szkoły, do pracy… belfrem jestem… dojeżdżam około 8h - 8h10 zależy jaka jest przejezdność drogowa, do mojego gimnazjum. Lekcje zaczynam o 8h25. Najpierw 2 godziny non stop, potem 10 minut przerwy – lecę do okupowanej przez kolegów toalety ( he, he mamy 2 na 80 osób, więc jest zawsze kolejka!), jem owoc, piję wodę mineralną i z powrotem na podwórko szkolne po kolejne klasy. Kolejne 2 godziny lekcji, każda po 55 minut we Francji.

Wczoraj skończyłam o 12h35 – prawdziwy LUKSUS! W drodze powrotnej zrobiłam zakupy: owoce, warzywa, mięso, ryby, jajka i sery na cały nadchodzący tydzień, to jakieś 120 euros na nas 3. Gdy dojechałam do domu koło 13h40 mąż odgrzał już obiadek: naleśniki bretońskie z mąki gryczanej i młodą kapustkę z marchewkami i koperkiem.

 

Po obiadku o 14h15 sprzątanie domu… zaliczone, bo mąż robi swoją połowę a ja swoją także każde z nas ma po 1,5 h sprzątania w tygodniu.

 

Przed odebraniem syna ze szkoły o 16h45 zdążyłam poprawić 30 sprawdzianów jeszcze.

Wróciłam z Antkiem do domu, dałam mu podwieczorek, sama też swój zjadłam bo to są zawsze owoce… kolejna klasa sprawdzianów do poprawienia. Zrobione! Mąż odwiózł naszego syna do teatru na 18h30 bo Antek znów wczoraj grał. W tym momencie zrobiłam prasowanie z całego tygodnia czyli 3 pralki… jakieś 1 do 1,5 h w tygodniu. Wczoraj było tylko na jedną godzinę!

W międzyczasie zdołałam posłuchać polskiego radia – uwielbiam! Jedynka, Trójka i tak na zmianę… I pogadać przez telefon z moją ciocią Krysią! Rozmawiam przez telefon i jednocześnie coś robię nie mogę sobie pozwolić, jak narazie, na rozmowę w fotelu…

 

O 19h30 zaczęłam przygotowywać kolację: mieliśmy brokuły na parze oraz gotowe już pierożki ze szpinakiem… do tego chleb, sery i jogurty.

 

Puściłam sobie wodę do wanny… uff… przeczytałam kilka artykułów z ostatniego numeru “Tygodnika Powszechnego”… mąż pojechał po nasze dziecko do teatru.

Trzeba było go wykąpać i zmyć mu makijaż… poczytać książkę, odmówić modlitwy…

Sama zdążyłam jeszcze przeczytać nieco powieści i o 22h30 zgasić światło.

Dziś rozpoczęłam od nowa tylko z racji piątku wstać mogłam o 7h – LUKSUS kolejny! I myślę sobie gdzie mam w ten rozkład włożyć ukończenie mojej drugiej powieści bo do 15 lipca mam ją skończyć… dobrze, że kończymy rok szkolny 4 lipca… będę mogła odetchnąć a że syn mój na tournée ze swoim chórem, na całe 2 tygdonie wyjeżdża już od 29 czerwca to mój oddech będzie głębszy i spokojniejszy…