Lanzarote – Arrecife stolica wyspy, muzeum sztuki współczesnej czyli Castello i Fundacja C. Manrique. Wysypy Kanaryjskie część 6 i ostatnia.

 Ostatni, piątkowy dzień na Lanzarote spędziliśmy zwiedzając okolice miasta Arrecife czyli stolicę wyspy. Był piękny letni dzień choć tylko 3 marzec. Arrecife nie należy to najpiękniejszych zakątków wyspy ale przylatując tutaj trafia się prosto do tego miasta. Miasta przyciąga tylko plażami, które znajdują w jego centrum jak i malowniczym zalewem Charco z kolorowymi łódkami wokół którego można skosztować wielu rodzajów kaw, lodów i innych lokalnych specjałów.  

My przeszliśmy się też po centrum, wokół zamku Świętego Gabriela nad samym oceanem z 1570 roku i kościoła San Ginès z XVII wieku. W tym kościele jak w wielu hiszpańskich kościołah zawsze zdumiewają mnie ogromne rzeźby Pasji Chrystusa, które w Wielkim Tygodniu wychodzą na ulice miast. Są tak przerażające z tym bólem wyrzeźbionym na twarzy, że nie wiem czy zdołałabym wziąść udział w takiej procesji.

 

Po porannej wizycie, kawie i lodach ruszyliśmy w stronę portu. Tam znajduje się bowiem jedno z ciekawszych muzeów Lanzarote czyli Muzeum Sztuki współczesnej. Umieszczone w zamku San José wybudowanym jako twierdza w XVIII wieku prezentuje dzieła welu znakomitych twórców w tym samego César’a Manrique. Wspaniałe schody Manrique kuszą swoją obłością a na zewnątrz zanurzone w oceanie rzeźby 5 konnych jeździców wyglądają dość nietypowo i gdyby nie odległość można by je wziąść za żywe!

 

Tak ukulturalnieni pojechaliśmy kosztować kultury dalej do Fundacji César’a Manrique. Piękno tego miejsca poraża… dom bowiem wybudowany jest na oceanie wulkanicznej zastygłej lawy. Lawa stanowi jego integralną część. Widać ją w oknach salonu, wokół basenu i w każdym z salonów wybudowanych w utworzonych po lawie wnękach. Każdy z nich ma zresztą inną dekorację i inny kolor. Przestrzeń wewnętrzna i zewnętrzna domu znika w tej koncepcji architektury tworząc jedną i płynną całość. Bardzo by chciała w takim domu mieszkać bo panuje tutaj wyjątkowo atmosfera, jakiś taki spokój i harmonia, której w klasycznych domostwach mi brak.

 

Popołudnie i wieczór spędziliśmy w ośrodku bawiąc się, rozmawiając, tańcząc… przed kolejnymi wakacjami…