Wracałam wczoraj z pracy do domu... a raczej stałam w korkach przed godzina 20... i tak stojąc przyszedł mi do głowy ten tekst.
Wiersz dla Antoniego
Pierwszy raz gdy zobaczyłam twoja twarz
zadrżało moje serce
Pierwszy raz gdy zobaczyłam twoja twarz
w twoich oczach mieszkały już promienie słońca i blask gwiazd
Pierwszy raz gdy zobaczyłam twoja twarz
miękkość twojej skory przypomniała mi o dotyku Boga
Gdy zrobiłeś pierwszy krok
zadrżały moje ręce
Gdy wypowiedziałeś pierwsze słowa
me myśli niecałe stworzyły całość
Gdy zaśpiewałeś, wygrałeś i przegrałeś
me słowa zbierały twoje perły
Gdy bede odchodzić
niech twoje ręce otula moja twarz
I po francusku
Poème pour Antoine
La première fois que je vis ton visage
mon coeur trembla
La première fois que je vis ton visage
tes yeux étaient déjà habités par les rayons de soleil et l'éclat des étoiles
La première fois que je vis ton visage
la douceur de ta peau me rappela la caresse de Dieu
Quand tu fis le premier pas
mes mains tremblèrent
Quand tu dis ton premier mot
mes pensée morcelées devinrent une unité
Quand tu chantas, gagnas et perdis
mes mots collectionnèrent tes perles
Quand je partirai
tes mains envelopperont mon visage
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz