Zostanie po Tobie wszystko to co
dałeś
Twój zaczarowany ogród
Kwiat, który nie więdnie
Zostanie po Tobie to co ofiarowałeś
Otwarte ramiona, słoneczny poranek.
Zostanie po Tobie to co utraciłeś
To na co czekałeś.
Zostanie po Tobie utracona łza
Początek uśmiechu twojego serca.
Zostanie po Tobie to co zasiałeś
Ziarenka dzielone z poszukiwaczami
szczęścia.
(Agnieszka Moniak-Azzopardi)
Wiersz, który otwiera, trochę jak
uwertura w operze, moją drugą powieść…
Dziś wieczorem zapalę świeczkę przed
stjącym od zawsze na moim biurku twoim zdjęciem… zrobię twój ulubiony tort –
orzechowy I otworzę ostatnią kartkę, którą do mnie przysłałeś by usłyszeć twój
szept:
“Oj Agusiu, tak bardzo cię kocham”
Nie odpowiem…
Byles moim skarbem tak jak ja bylam twoim
Marysia... siostra twoja wlasnie ukonczyla 99 lat... dzis bedziemy razem swietowac twoje urodziny.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz