Z roku na rok... coraz mniej. Jeszcze kilka lat temu, jeszcze kiedy Antoni był malutki, sama robiłam z nim i wysyłałam ponad 20-25 kartek świątecznych. Pisze tutaj o kartkach bożonarodzeniowych i noworocznych. Szły w świat, zdobiły choinkę u mojego wujostwa w Kanadzie... Sama tez dostawałam około 15 kartek z życzeniami, co roku. Kontynuowałam jednak wysyłanie życzeń przez lata, nie zawsze otrzymując życzenia od adresatów.
W ubiegłym roku wysłałam zaledwie 6 kartek... dużą część rodziny w ostatnich latach po prostu umarła. Dostałam 3. W tym roku wysłałam więc tez 3 i narazie dostałam 2 - za które bardzo dziękuję!
W szufladzie mojego sekretarzyka znajdują się 2 opasłe teczki. W nich są wszystkie kartki z poprzednich lat. Niektóre otrzymałam po raz ostatni od osób, które odeszły.
Chętnie wysyłałabym dalej, kultywując te tradycje, dla mnie cenna i piękna ale niestety coraz trudniej o wzajemność.
Część rodziny mówi, z nie ma czasu albo pieniędzy, części się nie chce... i tak tradycja powoli zanika.
Jestem jednak przekonana, ze żaden SMS, wiadomość na nośnikach czy w mediach społecznościowych tych tradycyjnych życzeń nie zastępuje i nigdy nie zastąpi. Widac jestem w mniejszości.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz