Wczoraj, bardzo wcześnie rano, wyruszyliśmy w drogę do Wersalu. Kierunek Liceum Świętej Genofewy czyli Ginette, które choć nazywa się LICEUM to nie jest liceum bo nie ma tutaj klas licealnych w ogólnym tego słowa znaczeniu a są klasy prépa czyli przygotowujące do studiów w tak zwanych Wielkich szkołach - specyfika francuskiego systemu. Nauka trwa tutaj 2 lata po czym zdaje się konkursy do wymarzonej szkoły by tam kontynuować kolejne 3 lata. To niezwykle miejsce, o którym już pisałam, zostało założone przez Jezuitów, w XIX wieku i dziś we Francji to jedna z najlepszych tego typu szkół. Antoni został przyjęty na 1 rok klasy ECG. Jest ich na nim 38 chłopców z całej Francji i z innych krajów świata oraz tyle samo dziewcząt. Szczegoly znajdziecie w poprzednich wpisach w tej rubryce. Są tutaj w sumie trzy różne klasy Prépa: pierwsza przygotowuje do szkół ekonomicznych, druga na Politechnikę a trzecia na studia weterynaryjne.
Dojechaliśmy wczoraj koło 11 przed Ginette a tutaj NIESPODZIANKA! i to jaka! Przy bramie wjazdowej szpaler studentów z drugiego roku, który rozpoznaje Antka na tylnym siedzenie i przyjęcie jest niesamowite... radość i krzyki tej młodzieży, uśmiechy od ucha do ucha, śpiewanie Antoine witamy Cię, witamy Cię... Byłam tak zaskoczona, ze w pierwszym momencie nie wiedziałam jak zareagować. Antek zreszta tez nie wiedział. Było to coś tak miłego, tak niesamowitego, tak niespotykanego... eh ciarki mam jak o tym pisze.
Nagle z tej grupy studentów wybiegła Sixitine - to ta dziewczyna na zdjęciu z Antonim, która sama przyjechała tutaj na studia z Waszyngtonu i prowadzi nas... bokiem. obok samochodu do miejsca parkingowego.
Wita się z nami, z Antonim. Wszystko nam wyjaśnia, prowadzi do pokoju w internacie... jednym slowem taki opiekuńczy anioł dla Antosia na ten rok!
Antek ma pokój 2 osoby, jak wszyscy studenci 1 roku. Na drugim roku są pokoje indywidualne. Ale ponieważ aplikuje się tutaj pedagogikę Świętego Ignacego Loyola to studiowanie popołudniowe i wieczorem odbywa się w trójkątach czyli w 3 osoby, i to każdego dnia. Są w grupie więc 2 chłopców i 1 dziewczyna, ona tez ma biurko w pokoju chłopaków choć tam nie śpi, internat żeński jest w innej części kampusu. I tutaj kolejna NIESPODZIANKA bo w grupie Antosią jest Antoinette z Singapuru, która jest kuzynka Antka koleżanki z klasy maturalnej Filomeny... nie dalej jak w ubiegły wtorek Antek właśnie z Filomena jadł obiad w restauracji w Rennes...
Jaki ten świat mały!!!!
A kolega w pokoju Antoniego jest chłopak z regionu paryskiego, który jest wiolonczelista i zainstalował się w pokoju ze swoją wiolonczela. Jest tez dobrym graczem w tenisa!
W pokoju jest sparciacko i bardzo skromnie ale bardzo czysto. I tutaj znowu jakie przyjęcie!!! Cukierki na biurkach, i mile słowa na poprzyklejanych karteczkach... na biurku Antka na przykład "Antoine, ty jesteś najlepszy!"... albo "Odwagi"... albo "Możesz na nas liczyć".
Szczerze mówiąc byłam w szoku czytając to i rozmawiając wczoraj cały dzień z tymi ludźmi i profesorami tam...
Jestem pod ogromnym wrażeniem!!!
W malych grupach przyjmowała nas talie pani dyrektor Ginette, pani Isabelle Makbet. Mówiła do nas rodziców i naszych dorosłych już dzieci...
"Wybralismy was spośród tysięcy kandydatów i to niezależnie od tego czy jesteście córka ambasadora czy rolnika, wybraliśmy was bo wasze profile nas zachwyciły, bo jesteście wszechstronni, silni intelektualni, pasjonaci sportu, muzyki, teatru bo macie ogromny potencjał"... normalnie uśmiech mi z twarzy nie schodził!!! Edukacja tutaj nastawiona jest na rozwój holistyczny młodego człowieka: intelektualny, duchowy ( nie mylić z religijnym i instytucjonalnym), sportowy, artystyczny, humanistyczny.
Gdyby tak mogło byc wszędzie... marzenie...
Dziś rano pierwsze roczniki rozpoczęły integracje. Nie mamy kontaktu z naszym synem prze minimum tydzień.
CDN
Pod zegarem - wejście do Antka internatu.
Biurko Antosia
Widok z jego okna
Antek jesteś najlepszy!
Wejście do internatu
Korty tenisowe
Teren do rugby
Biblioteka i centrum dokumentacji
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz