Wystarczy być SOBA! Ale co to znaczy być sobą?
Dla mnie to oznacza budzić się każdego poranka i mówić sobie - Oto ja!
Bez obaw "co powiedzą inni?" ; "co pomyślą inni?"; "wydam im się pretensjonalna, bezczelna, egoistyczna... "
Nasz wizerunek, twój, mój, ucznia X czy Y, dziecka i dorosłego. Jaki jest? Jaki jest twój wizerunek, twój obraz?
Zazwyczaj nie zastanawiamy się nad tym. Działamy jak automatyczny pilot. W podświadomości często czujemy się tym brzydkim kaczątkiem choć na zewnątrz afiszujemy nasz "sukces".
Uczniowie z negatywnym wewnętrznym wizerunkiem ich samych nawet jeśli osiągną jakiś szkolny sukces to wciąż postrzegają siebie jak brzydoty, jak nieudaczników. Dlatego tak ważna jest praca nad naszym wewnętrznym wizerunkiem.
Nie ukrywam, ze bardzo ale to bardzo pomogły mi medytacje i ostatnio hipnoza w tej pracy nad sobą.
Problem w tym, ze trzeba nad sobą pracować. To tez powtarzam moim uczniom...
Albo znajdziesz SPOSOB tej pracy albo znajdziesz WYMOWKI, ze się nie da!
Nie potrzebujesz żadnej PERFEKCJI by odnieść sukces szkolny czy zawodowy. Potrzebujesz być tylko trochę lepszym w jakiejś odpowiadającej ci dziedzinie by go osiągnąć.
Bo sukces to przede wszystkim:
- pozytywny obraz/wizerunek samego siebie
- pozytywne srodowisko ( często mówię wioska), które cię otacza i wspiera
- dobre metody pracy
- kultura wysiłku
- jakis chociaż jeden motywujący cię nauczyciel
Niestety większość moich uczniów cierpi na AUTOCENZURE. Mówią, ze to nie dla nich, ze ktoś ich nie lubi więc dlatego im nie wychodzi, ze to czego się uczą to do niczego im się nie przyda, albo, ze są za biedni na "elitarne" studia i nawet nie szukają rozwiązań...
Tymczasem nasza przyszłość zaczyna się dzisiaj, rozgrywa się dzisiaj!
Zdarzalo mi się spotkać uczniów, którzy nabijali się, wyśmiewali z tych, którzy dążyli do sukcesu, którzy chcieli coś osiągnąć. Wtedy mówiłam im : Śmiejcie się dalej! Ci, którzy dzisiaj pracują będą wam mówić jutro co macie wykonać!
Rekacja - Konsternacja... głupie uśmieszki znikały błyskawicznie z ich ust. Ktoś potaknął, inny odszedł.
Wiadomo, ze w grupie rówieśniczej, szczególnie wśród nastolatków, mało kto chce się wyróżniać. Jednak ci, którym w życiu w jakiś sposób się udaje mało kiedy ulegają presji tej grupy. Idą swoją ścieżką. Jako belfer widzę to wyraźnie i właściwie od pierwszych minut spędzonych w klasie. Oczywiście nie pisze tutaj o żadnej GWARANCJI a tylko o możliwości czy potencjale.
Ci pierwsi w swoich klasach zazwyczaj:
- maja lepsze, ciekawsze zawody
- są bardziej zadowoleni ze swojej pracy i ze swojego życia
- wiecej zarabiają
- mieszkają w przyjemniejszych dzielnicach
- maja pasje, hobby
- maja WYBORY
- ich życie kulturowe i duchowe jest zazwyczaj dużo bogatsze.
Mala różnica miedzy dwoma uczniami dzisiaj staje się oceanem 20 lat później!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz